کوچه ی غفلت

چیزهای زیادی هست که از آن ها می ترسم...

یکی از این چیزها این است که خودم مشغول خودم باشم و زندگی ام و هوا برَم دارد که چقدر آدم بی آزار و خوبی هستم و  سر به راهم، بی خبر از دل هایی که سوزاندم، فکرهایی که با حرف های نا به جایم مشغول کرده ام، اشک هایی که در بی خبری من می چکند و دل هایی که بدجور زخمی و شکسته اند...

این وحشتناک است، خیلی هم وحشتناک است... 

زمانی بیشتر وحشتناک می شود که من در ذهنم چنین شخصی را سراغ دارم و به او خُرده می گیرم در گفتگوهای درونی ام، و بعد یادم می افتد عیب هر کس را گرفتم، اغلب خودم هم دچار شدم، بدجور هم دچار شدم!

فقط اعتراف می کنم که می ترسم از چنین بلایی...

از غفلت از دل هایی که خون کرده ام با گشودن بی موقع دهانم، با کنترل نکردن گره های وجودم، با به افسار نگرفتن خودپسندی ام.... 

 و قنا ربنا عذاب النار

 

دلم شکست کجایی که نیشخند زنی!

 

 

 

دم سال تحویل تصمیم گرفتم بلاخره یک بار هم که شده به توصیه ی مجری های پرصحبت دم عید تلویزیون گوش کنم و دلم را  خانه تکانی کنم و از کینه ها و ناراحتی ها  پاک کنم که خلاصه آن می شود انجام سخت ترین کار دنیا برای منِ زودرنج!

گفتم خدایا کلا بخشیدم هر احدالناسی که به هر نحوی و در هر زمانی مرا رنجاند!

بعدش هم یک نفس عمیق کشیدم و سعی کردم تا حس کنم سبک شده ام!

خاطره برخی از دل شکستن ها بدجور قلقلکم می داد که حرفم را پس بگیرم یا حداقلش بگویم خدایا همه بجز فلانی و فلانی و فلانی....

اما دل به دریا زدم تا دریایی شود این دل و همه را بخشیدم!

چند روزی از سال تحویل می گذرد...

قدرت خدا را بگردم...بعضی ها عجیب استعداد دارند در دل شکستن و بد کردن حال آدم! نمی گذارند خاطره قبلی پاک شود،سریع خاطره سازی می کنند و زخم می زنند دوباره...

حتی اگر نبینیشان! انگار از ازل مامور شده اند به خرد کردن دل های بندگان خدا!

خدایا راستش دلم آن قدر بزرگ نیست که بعضی رفتارها را نادیده بگیرم و می دانم این بد است.

امسال از تو آرامش و دل بزرگ با وجود چنین آدم هایی را می خواهم...

دعای از ته دل امسال من داشتن دل بزرگ و گاهی بی خیال بودن است...

کاش گاهی واقعا چشمم نبیند،گوشم نشنود و دلم آرام باشد!

خدایا در کنارش آن بندگان دل شکنت را هم هدایت کن،کاری کن بی خیال ما و صدای زیبای شکستن دل ما شوند و بروند پی کار دیگری...

خوش به حال هر کس که دلش بزرگ است....

خوش به حال هر کس که می تواند روی احساسش کنترل داشته باشد و نگذارد دیگران حالش را کنترل کنند...

التماس دعا

 

 

پ.ن:

چکار کنم که با وجود رفتارهای عجیب و ناراحت کننده بعضی آدم ها کم ناراحت بشم و کم تر دلم بشکنه؟