خرم آن روز کزین منزل ویران برم!
رتبه بندی معلمان اعمال شد.
بعد از 4 سال مغز فرسایی و فرونشست انگیزه و رویا در دانشگاه فرهنگیان و سه سال خدمت در مدارس شلوغ حاشیه شهر بنده حائز رتبه ارزشمند"فاقد رتبه" گشتم.
چه کسی تشخیص داده؟ فردی که اسمش ارزیاب است
بر اساس چه معیاری؟ معیار مشخصی وجود ندارد، اظهارات خود معلم، بارگزاری مدارک کارگاه ها و مقاله ها و....
از کجا تهیه کنیم؟ گواهی ها را که آشنا داشته باشی جور می کند، مقاله و کتاب هم سر کیسه را شل کنی صاحب می شوی
اما اینکه ارزیاب محترم چطور تشخیص داده تعامل موثر من باید 27 امتیاز بگیرد یا اینکه التزام من به ارزش های انقلاب نمره 90 از 120 است را فقط خودش میداند و خدایش اگر خدایی داشته باشد برای خودش.
خیلی موارد دیگر در کارنامه رتبه بندی هست که معیار دقیقی برای ارزشیابی ندارند و نمیدانم نمره اش را از کدام جهنم دره ای دراورده اند.
اینکه در حکم من بخورد "آموزشیارمعلم" یا"استادیارمعلم" یا هر عنوان مسخره ی دیگر برایم هیچ اهمیتی ندارد.
چیزی که برایم مهم است عددی است که در حکمم به عنوان حقوق ثبت شده.
خیلی کم است... خیلی
انگیزه ام را می میراند و انرژی ام را خاموش می کند
خودم میدانم کار باید برای رضای خدا باشد و...
ولی وقتی به شلوغی مدرسه، سختی کار، استهلاک جسم و روحم فکر می کنم می بینم هیچ جوره نمی صرفد این کار.
مرا چه به معلمی؟!
چه به کارمندی؟!
چشمم به دست ا. پ باشد و اعتراض رد کنم که جان مادرتان رتبه ام را لااقل یک بزنید که چندرغازی به حقوق اضافه شود و شرمنده ی خودم و وقتم و انرژی ام نشوم.
خلاصه که امروز بدجور حالمان درهم شد.
بد به حال معلم ساده، معلم بدون آشنا در ادارات، معلمی که روی کارش متمرکز باشد نه کاغذبازی، معلمی که هیچ نسبتی با هیچ شهید و جانباز و ایثارگری نداشته باشد، معلمی که با درس خواندن و زحمت کشیدن معلم شده باشد، معلم حاشیه شهر، معلم ابتدایی، بد به حال من
ینی به جای تلاش برای تحقق عدالت
برای حقوق شبیه افراد مورد نقدتون شدید؟!