دل نوشت:طلوع مهر...

   پر ز خط وخیال                      رنگش به سان سال

سالی پر از غبار                          خالی ز انتظار

انگار می دود                        اما نشسته است

درهای این سرا                   گویی که بسته است

من خسته ام کنون                     زین رنگ وزین ریا

ای تو طلوع مهر                        خورشید من بیا

دل نیست این دگر                      ویرانه ای غمین

ایینه ی دلم                          خوردست بر زمین

لوح سفید دل                     چرکین و دل، سیاه

چیزی نمانده جز                         یک ناله ی پر اه

رنگی شدم چرا                           یادم نمی رود

خود کرده ام به خود                 خود کرده ام جفا

یادم نمی رود                      ان روزهای ناب

یک رنگ وبی ریا                   پاکی به سان اب

دل خط خطی شده                  پاک وسفید نیست

دل نیست این دگر                    دل که پلید نیست

خود کرده ام جفا                       خود کرده ام ستم

من کردم اشتباه                         قانع شدم به کم

من خسته ام کنون                       زین رنگ و زین ریا

ای تو طلوع مهر                           خورشید من بیا

                                                                                     مهرنویس